Op 21 december 2022 vierde ik mijn eigen bescheiden jubileum: het was 21 jaar dat ik mijn carrière als portretschilder begon. Tijdens mijn opleiding aan de academie maakte ik al portretten in opdracht met pastelkrijt. Ik vond deze leuke foto, gemaakt door één van de opdrachtgevers, waar ik ter plekke de laatste hand aan het portret legde
Mijn dank voor jullie interesse, steun en enthousiasme is groot. Met meer inspiratie en energie dan ooit werk ik door, op naar de 25!
Eind vorig jaar alweer vierde ik met jullie mijn twintigjarig jubileum. Om dit te vieren konden volgers van mijn social media kanalen raden hoeveel penselen te zien waren op een foto uit mijn atelier. De twintig inzenders die het juiste aantal (437 penselen) het dichtst benaderde heb ik een speciale doos De Rouw X Saskia Vugts bonbons toegestuurd. Eén van die doosjes bevatte een gouden ticket, goed voor een gelimiteerde, gecertificeerde en gesigneerde reproductie van een Brigitte Bardot portret op brokaatstof ter waarde van €2.500,-
De winnaar werd Hans Dirksen, van Rock Design uit Rijsen. Hij deed het portret kado aan zijn jarige echtgenote Bertine. Zo kreeg Brigitte een mooi plekje in Twente. Nogmaals proficiat!
Volg mij voor meer leuke winacties!
Mijn deelname aan Sterren op het Doek heeft op allerlei vlakken interesse gewekt. Diverse media besteedden aandacht aan de uitzending en ik ben overspoeld door aanvragen voor nieuwe opdrachten en talloze reacties. Ik wil iedereen danken voor het enthousiasme en doe mijn best om iedereen persoonlijk te beantwoorden.
Journalist Bas Moerman fotograaf Marc Bolsius van het Brabants Dagblad kwamen langs voor een uitgebreid interview dat aanstaande zaterdag 18 december wordt gepubliceerd, daar zie ik erg naar uit. Bijzonder veel aandacht was er bovendien, wie had dat gedacht, voor de retro ZARA jurk die ik droeg tijdens de opnames. Dit werd onder meer opgepikt door grafisch ontwerper en creatieve duizendpoot Linda Zoon, die een toffe fashion illustratie maakte en plaatste op haar Instagram pagina. Dank, hartstikke leuk om zelf eens geportretteerd te worden!
Het is bijna twintig jaar geleden dat ik de keuze maakte om van portretschilderen mijn beroep te maken. Het besluit om mij voltijd te richten op dit vak heeft mijn leven totaal ten goede veranderd. Ik kan niet vaak genoeg uitdragen: probeer altijd te doen waarvan je houdt. Als dat lukt, zo wil het cliché, zul je nooit een dag meer werken.
Inmiddels heb ik ruim 600 portretten gemaakt en natuurlijk ben ik dankbaar voor de waardering en erkenning van mijn kunst. Daarom wil ik mijn jubileum met jullie samen vieren. Hiervoor heb ik een Roald Dahleske verrassing in petto, in samenwerking met Patisserie De Rouw: de allermooiste chocoladefabriek van Nederland,
Volgende week, op 20 december, plaats ik op mijn social media kanalen een vraag voor u allen. De eerste 20 goede antwoorden krijgen een speciale doos De Rouw X Saskia Vugts bonbons thuisgestuurd. Eén van de doosjes bevat bovendien een gouden ticket, goed voor een gelimiteerde, gecertificeerde en gesigneerde reproductie van een Brigitte Bardot portret op brokaatstof ter waarde van €2.500,-
Volg mijn social media kanalen en hou mijn publicaties in de gaten om mee te doen!
In het eerste jaar van mijn opleiding kregen we de taak een zelfportret te maken. De opdracht was even rechtlijnig als complex: kijk in de spiegel en schilder jezelf in een halve dag. Niet makkelijk voor een eerstejaars. In dit jaar stapte ik over van pastel naar olieverf, een grote en zo zou later blijken een bepalende keuze voor de rest van mijn carrière.
Met docenten had ik gedurende deze periode regelmatig discussies over mijn fotorealistisch stijl. Pas in de specialisatiefase van mijn opleiding kreeg ik daar alle ruimte voor. Michel van de Laar, zelfstandig restaurator van schilderijen gevestigd te Amsterdam en ‘s-Hertogenbosch, onder meer bekend van het televisieprogramma ‘Geheim van de Meester’ heeft me destijds een belangrijke zet gegeven. In 2005 zei hij me: ‘blijf bij je leest, jij hebt goud in handen.’ Dat was op dat moment het vertrouwen dat ik nodig had en daarvoor ben ik hem nog altijd erkentelijk.
Dit zelfportret is symbolisch voor een belangrijke fase in mijn leven: een periode waarin ik richting koos en de basis heb gelegd voor een manier van werken die mijzelf heel gelukkig heeft gemaakt. Het portret heeft nooit iemand gezien: ik heb het ingelijst en in mijn atelier gehangen.
Het toeval wilde dat het huis van mijn grootouders verkocht werd aan een schoolvriend van mijn vader, de Bossche kunstenaar Hakkie van Rosmalen. Hij maakte prachtige portretten van mijn zus Katinka en mij toen we 2 jaar oud waren. Graag ging ik met mijn vader naar het Atelier van ‘Oom Hakkie’, dat zich bevond op dezelfde zolder waar ik altijd schommelde toen mijn grootouders daar nog woonden. Heerlijk was het er! Ik mocht er altijd tekenen en schilderen. Hakkie zag het met genoegen aan en zei tegen mijn vader: ‘Veelbelovend!’. Daar, in die inspirerende omgeving werd het zaadje geplant.
Tot mijn 18e schilderde ik dag en nacht. Ik kreeg mijn eerste opdrachten, zoals het maken van affiches voor Circus Renz, of het tekenen van sieraden voor een juwelier. Mijn leven nam een andere wending en het tekenen en schilderen kwam op de achtergrond. Pas 20 jaar later, toen ik 38 jaar was, kwam de drang iets te doen met mijn talent bovendrijven, ditmaal sterker dan ooit. Ik deed een portret tekencursus bij de Muzerije in Den Bosch. Daar zat ik in een gemengde groep met leerlingen uit alle studiejaren. In die tijd maakte ik mijn eerste portret, van mijn Moeder Angèle. Na de Muzerije besloot ik naar de academie te gaan, waar ik vervolgens 8 jaar lessen volgde. Ik specialiseerde me in portret en afstudeerde met een speciale vermelding.
Over precies een maand, op 21 december aanstaande vier ik dat ik 20 jaar portretschilder ben. Ik zou iedereen willen aanmoedigen om je talent te benutten en om ongeacht je leeftijd je dromen na te jagen. Zelf ben ik ontzettend dankbaar en gelukkig dat ik dit werk al zo lang mag doen – en ga het vieren!
Mijn zus ❤️ Katinka Vugts (1964), Door ‘Oom’ Hakkie van Rosmalen
Vol energie en levenslust, tot de gevreesde ziekte hem hard trof. In opdracht van zijn lieve vrouw Merian schilderde ik dit postuum portret van haar grote liefde Thomas 💛. Hoewel het de leegte die hij achterlaat geenzins vult, ervaart Merian de aanwezigheid van het portret in haar huis als een vorm van troost. Dit ontroerde mij zeer, alle liefs en sterkte voor haar!
Graag neem ik u eens mee terug in de tijd. Dit is hoe het voor mij twintig jaar geleden voor mij begon, met pastelkrijt en potlood. Lange dagen en nachten werkte ik met toewijding om het grote, geschepte papier van Fabriano® tot leven te brengen. Op ware grootte, zoals de academie het destijds graag zag… Nadeel van deze techniek is dat het portret achter glas moet worden ingelijst.
In de donkerste tijd van het jaar heb ik getracht het verlies van mijn moeder een plek te geven. Tegelijk rees bij mij het besef dat er zoveel is om dankbaar voor te zijn. Onder grijze luchten en tussen nieuwsberichten vol droevenis over ziekte, eenzaamheid en ondernemers in zwaar weer probeer ik in beweging te blijven, er te zijn voor wie me nodig heeft en zo samen de moed erin te houden.
De sneeuwklokjes en vogeltjes kondigen voorzichtig een nieuw seizoen aan. Gestaag werk ik intussen aan de opdrachten die ik eind vorig jaar kreeg. Mijn dank gaat meer dan ooit uit naar jullie, voor het vertrouwen en de mogelijkheid om te doen wat ik het liefst doe.
Een greep uit het werk waar ik momenteel druk mee ben en waarover ik jullie later dit jaar graag zal berichten:
