In mijn ouderlijk huis vond ik een zelfportret, ondertekend op 8 augustus 1988. Ik was 25 jaar en rond dat moment koos ik ervoor om te gaan werken als receptioniste. Daarmee verkoos ik de zekerheid van stabiele inkomsten boven mijn passie voor tekenen en schilderen. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan, dertien jaar later koos ik ervoor mijn creatieve kant verder te ontwikkelen: op 38 jarige leeftijd schreef ik me in voor de kunstacademie. Een besluit dat me in staat stelde mijn talent te benutten en werk te doen dat me wellicht minder zekerheid biedt, maar veel energie geeft en gelukkig maakt.
Op basis van deze ervaring juich ik een ieder toe die zijn of haar hart volgt. Ook als het leven je voor keuzes stelt die dat tijdelijk in de weg staan, besef dat er altijd weer een gelegenheid komt om te heroverwegen hoe je je eigen leven indeelt ❤️
